Zo'n 10 dagen geleden waande ik me in het historische centrum van Lima. Met 9 miljoen inwoners lijkt het op het eerste gezicht op een van de zovele zuid Amerikaanse hoofdsteden, waar de sloppenwijken uit de grond schieten. Bewoners uit de Andes op zoek naar een beter leven in de grote stad met als gevolg; grote verschillen tussen arm en rijk. Als toerist echter kan je terug duiken in de geschiedenis. Terug naar zo'n 500 jaar geleden toen de spanjaarden voet aan wal zetten en vrijwel alles met de grond gelijk maakten. Maar ook kan je teruggaan naar de tijd voor de spanjaarden en de Pre Inca tijd. Het woestijnklimaat heeft ervoor gezorgd dat voorwerpen van duizenden jaren geleden goed bewaard zijn gebleven, waardoor archeologische vondsten vele verhalen vertellen.

Na Lima vervolgde de reis zich naar nationaal park Paracas waar de woestijn overloopt in de pacifische oceaan. Een landschap waar je kippenvel van krijgt. Flamingo's en Schaarbekken geven je een glimp van pure natuur.

Vervolgens naar Pisco, de havenstad waar de nationale drank van Peru vandaan komt (Pisco sour), maar ook een stad die in 2007 getroffen werd door een aardbeving een schaal van 8, waarbij 300 mensen om het leven kwamen tijdens een mis in de kathedraal. Confronterend om te zien hoe mensen moeten strugglen om een leven te hebben.

Pisco vormde voor ons de uitvalsbasis om naar de islas ballestas te gaan. En al met al hebben we echter weinig gemerkt van de armoede in het stadje. Met een heerlijke ceviche (rauwe vis) en een lekker zonnetje konden wij, als goden in Frankrijk, genieten.

De islas ballestas wordt ook weleens het galapagos van Peru genoemd. Zeeleeuwen, humboldt pinguïns en andere zeldzame vogels zijn hier te bewonderen. De ontlasting van de vogels werd jarenlang gebruikt als kunstmest in Europa. Voor het uithakken van de mest (guano) werden chinezen en indianen opgetrommeld die onder erbarmelijke omstandigheden moesten werken. Gelukkig is het nu een beschermd gebied en mogen wij met 500 PK bootjes en gewapend met Lunix, canon en samsung cameras, onze ogen uitkijken.

In Huacachina mochten we door gigantische zandduinen crossen met buggy's. De zandduinen, gelegen rondom een oase, vormen tevens de plek van backpackers om te sandboarden. In de avond is Huacachina, met 200 inwoners en 5 restaurants een plek met 'tranquilidad' als sleutelwoord. Ook het bezoek aan de 2000 jaar oude mummies met dreadlocks en vervormde hoofden bevestigen dat de omstandigheden van de woestijn de tanden van de tijd verslaan.

Ondertussen kwamen we aan in het plaatsje Nazca. Dit plaatsje staat bekend om de beroemde Nazcalijnen. Tekeningen in het woestijnzand van soms meer dan 300 m. lang. Je kan de figuren herkennen als de aap, kolibrie, flamingo en spin. Niemand weet de reden van de tekeningen. Onderzoek toont naar mijn mening in ieder geval aan dat de bewoners van de oudheid meer kennis van de natuur en de kosmos hadden dan wij heden ten dagen.
Maria Reiche is de vrouw die meer dan 40 jaar van haar leven heeft gewijd aan de Nazcalijnen. Voordat zij de lijnen ooit had gezien, raakte zij een vinger kwijt vanwege een infectie. Later blijkt dat de handen en de aap die in het woestijnzand zijn geschreven over 9 vingers beschikken. Toeval?

Arequipa was de eerste stad die we aandeden met tamelijke hoogte van 2300 meter. Het klimaat van overdag 30 graden en s avonds een graad of 9 is iets waar we wel ff aan moeten wennen. Maar de bezienswaardigheden en de verse fruitdranken maken een hoop goed.

Na enigszins geacclimatiseerd te zijn in Arequipa, vervolgt de reis zich naar Chivay, een dorpje op 3600 meter. Onderweg passeren we de hoogste pas van 5km. De angst voor hoogteziekte is aanwezig, maar water en cocabladeren helpen ons erdoor heen.

Vanuit Chivay gaan we naar de Colca Canyon, de diepste vallei ter wereld. Op een bepaald punt bestaat de kans om de grootste vogel ter wereld te zien. Dit is de condor met een spanwijdte van soms 3 meter. Wij hebben het geluk gehad dat we wel 20 condors hebben gezien. Sommigen op slechts een meter of 3 van ons vandaan. Dit vormde absoluut een hoogtepunt van de reis. Een wandeling door de canyon zorgde voor veel mind fullnes momenten.

Hoewel de kou 'snachts aardig toeneemt, zorgt de heldere sterrenhemel voor magische momenten. Bij het zien van het zuiderkruis, de grote beer, de schorpioen en de planeet Saturnus, doet het verleden of de toekomst er eigenlijk niet toe....

Dank jullie wel voor alle reacties, voor mij een absolute motivatie om door te schrijven over mijn belevingen. Tijdens m'n reizen denk ik vaak aan degenen die er altijd voor me zijn. Uit het oog, maar in het hart...

Abrazo